Ποιοι παράγουν το ελαιόλαδο μας

_
Η ελιά ευλογημένο δένδρο. Η Μεσσηνία, ένας απέραντος ελαιόκαμπος. Στη καρδιά του, το χωριό Δάρα με 200 μόνιμους κάτοικους, όλοι τους σχεδόν γεωργοί ζουν κάτω από τη σκιά του. Ο γεωργικός κλήρος στην Ελλάδα αλλά και στον τόπο μας έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά και πολλές ιδιομορφίες. Είναι μικρός, κατακερματισμένος σε μικρά αγροκτήματα. Όλοι όσοι ασχολούνται με την παραγωγή της ελιάς, είναι μικροί αγρότες καλλιεργητές με χαμηλά εισοδήματα. Οι ελαιοπαραγωγοί μας για να αντιμετωπίσουν τις δυσκολίες του μικρού κλήρου συνέστησαν το δικό τους αγροτικό συνεταιρισμό, στα πλαίσια της κοινωνικής και αλληλέγγυας οικονομίας.
Η ίδρυση και λειτουργία της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης "ΜΕΣΣΗΝΗΣ ΓΑΙΑ", είναι αποτέλεσμα συνεχούς αναζήτησης όλων όσων συμμετέχουμε σε αυτήν με στόχο την εφαρμογή κοινών κανόνων καλλιεργητικής συμπεριφοράς, με σεβασμό στο περιβάλλον, με σεβασμό στα εργασιακά δικαιώματα των απασχολούμενων στη Γη που ο καθένας μας κατέχει, με σεβασμό στο καταναλωτικό κοινό που θα διατεθεί η παραγωγή μας .
Ο κάθε ένας διατηρεί τα αγροκτήματά του, τα καλλιεργεί με βάση τους κοινούς κανόνες και όλοι μαζί ενώνουμε τις προσπάθειές μας για την επίτευξη του καλύτερου δυνατού αποτελέσματος. Η Κοιν.Σ.Επ λειτουργεί στα πλαίσια των κανόνων της κοινωνικής αλληλέγγυας οικονομίας με έμφαση τη δημοκρατία στη λήψη των αποφάσεων, την εφαρμογή καινοτόμων και βιώσιμων πρακτικών στην καλλιέργεια της ελιάς, με την επιστημονική υποστήριξη γεωπόνων και τεχνολόγων τροφίμων. Για την παραγωγή ενός εξαιρετικού προϊόντος, υψηλών διατροφικών προδιαγραφών που ικανοποιεί και τον ποιο απαιτητικό καταναλωτή.

Αθηνά Ανδριοπούλου

_
Γεννήθηκα σε ένα  μικρό χωριό  της ορεινής Μεσσηνίας, από γονείς αγρότες, κι έτσι από πολύ μικρός ήρθα σε επαφή με τη φύση και τις αγροτικές εργασίες. Μεγαλώνοντας ο δρόμος με έφερε στην Αθήνα, όπου σπούδασα, εργάστηκα, έκανα οικογένεια και πλέον διαμένω μόνιμα. Όμως, η αγάπη μου για τη φύση και τη δημιουργική  ενασχόληση  με αυτή, δε σταμάτησε ποτέ, και έτσι όλα αυτά τα χρόνια, μαζί  με την κύρια δουλειά μου, καλλιεργούσα τις ελιές μας μαζί με τον πατέρα μου. Σήμερα ως διαχειριστής του οικογενειακού κτήματος, επιδιώκω να παράξω ελαιόλαδο υψηλής διατροφικής ποιότητας και ασφάλειας χρησιμοποιώντας την εμπειρία του παραδοσιακού τρόπου  καλλιέργειας της ελιάς, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη επιστημονική γνώση. Έτσι το όραμα, ο σεβασμός, η αγάπη για το ελαιόλαδο και η ανάγκη μου να μοιραστώ αυτό το εξαιρετικό προϊόν μαζί σας, με οδήγησαν  στη συνεργασία μου με τη ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.

Νατάσσα Γιαννοπούλου

_
Η αγάπη μας για τη φύση και δη για τη γη, μας έκανε ύστερα από μακρόχρονη παραμονή μας στην πρωτεύουσα να μετακομίσουμε εδώ και 15 χρόνια στο πατρικό χωριό Δάρα Μεσσηνίας και να ασχοληθούμε με την καλλιέργεια της ελιάς, της συκιάς και των μελισσιών. Η ελιά θέλει να της συμπεριφερθείς με ιδιαίτερη φροντίδα και αγάπη για να μπορεί να σου δώσει ένα πολύ καλό λάδι, το οποίο να μπορείς και να το γευτείς και να το διαθέσεις. Η συκιά με τους ωραίους καρπούς της και τα μελίσσια, με το ωραίο τους μέλι. Στη νέα εποχή της οικονομίας και της παγκοσμιοποίησης, έρχεται να απαντήσει η δημιουργία αυτής της ομάδας, η οποία θα μας κάνει καλύτερους σε επίπεδο κοινωνικής οικονομίας και αλληλεγγύης.

Θεόδωρος Γκότσης

_
Γεννήθηκα σε ένα μικρό χωριό της ορεινής Μεσσηνίας, από γονείς αγρότες, κι έτσι από πολύ μικρός ήρθα σε επαφή με τη φύση και τις αγροτικές εργασίες. Μεγαλώνοντας ο δρόμος με έφερε στην Αθήνα, όπου σπούδασα, εργάστηκα, έκανα οικογένεια και πλέον διαμένω μόνιμα. Όμως, η αγάπη μου για τη φύση και τη δημιουργική ενασχόληση με αυτή, δε σταμάτησε ποτέ. Έτσι όλα αυτά τα χρόνια, μαζί με την κύρια δουλειά μου, καλλιεργούσα τις ελιές μας μαζί με τον πατέρα μου. Σήμερα ως διαχειριστής του οικογενειακού κτήματος, επιδιώκω να παράξω ελαιόλαδο υψηλής διατροφικής ποιότητας και ασφάλειας, χρησιμοποιώντας την εμπειρία του παραδοσιακού τρόπου καλλιέργειας της ελιάς, σε συνδυασμό με τη σύγχρονη επιστημονική γνώση. Έτσι το όραμα, ο σεβασμός, η αγάπη για το ελαιόλαδο και η ανάγκη μου να μοιραστώ αυτό το εξαιρετικό προϊόν μαζί σας, με οδήγησαν στη συνεργασία μου με τη ΚΟΙΝ.Σ.ΕΠ.

Παναγιώτης Καλλιντέρης

_

Μετά από 25 χρόνια ζωής και εργασίας στην Αθήνα, την πρωτεύουσα της Ελλάδας, χωρίς να έχω ούτε στιγμή αποχωριστεί τη γη και ειδικά την καλλιέργεια της ελιάς -μιας και οι γονείς μου ήταν γεωργοί – αποφασίσαμε το 2011 μαζί με τη σύζυγό μου να μετακομίσουμε στο Δάρα Μεσσηνίας και να αναλάβουμε την καλλιέργεια των κτημάτων της ελιάς.
 Οι κοινές ανησυχίες και προβληματισμοί με άλλους φίλους για την καλλιέργεια της ελιάς, μας οδήγησαν να δημιουργήσουμε την Κοινωνική Συνεταιριστική Επιχείρηση Μεσσήνης Γαία.
Εφαρμόζουμε κοινές καλλιεργητικές μεθόδους υπό την καθοδήγηση και επίβλεψη γεωπόνου, κοινή αποθήκευση του ελαιολάδου σε ιδιόκτητες δεξαμενές και τυποποίηση του ελαιολάδου στο δικό μας τυποποιητήριο.
Έχοντας τον πλήρη έλεγχο από την αρχή της καλλιέργειας μέχρι και την τυποποίηση, προφέρουμε στον καταναλωτή ένα εξαιρετικό και επώνυμο προϊόν.

Δημήτρης Κοντοθανάσης

_
Ονομάζομαι Κοντοθανάσης Δημήτρης και μένω στην Κηφισια. Έχω γεννηθεί στο Κουρτάκι Μεσηνίας και είμαι συνταξιούχος τραπεζικός υπάλληλος. Είμαι πτυχιούχος του Οικονομικού Τμήματος του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Δημήτρης Κορμπής

_
Ονομάζομαι Κορμπής Δημήτρης γεννήθηκα στις 9-12-87, κατοικώ στο Δάρας Μεσσηνίας και είμαι παιδί αγροτικής οικογένειας. Από μικρός πήγαινα μαζί στα χωράφια να βοηθήσω τους γονείς μου, μαζί με τις αδερφές μου.Οι καλλιέργειες του πατέρα μου ήταν ελιές, συκιές, αμπέλια, σταφίδες αλλά παράλληλα είχε και τα μελίσσια τα οποία τα συνέχιζε από τον παππού μου, ο οποίος ήταν ο πρώτος που ασχολήθηκε στην περιοχή με αυτά. Μετά αποφοίτησα από ενιαίο λύκειο. Στη συνέχεια πήγα φαντάρος και κατά τη διάρκεια της θητείας μου έχασα τον πατέρα μου. Μόλις τελείωσα από το στρατό, ανέλαβα την καλλιέργεια των κτημάτων και παράλληλα φοίτησα σε μια σχολή νοσηλευτικής, από την οποία αποφοίτησα μετά από τρία χρόνια. Όμως, όπως με γέμιζε να ασχολούμαι με τα κτήματα, δε με γέμιζε κάτι άλλο και ασχολήθηκα αποκλειστικά με αυτό. Εντάχθηκα στο πρόγραμμα νέων αγροτών για να αποκτήσω μεγαλύτερη εξειδίκευση. Αυτή η ομορφιά της φύσης και η ηρεμία της, αλλά και το να βλέπεις να καρποφορούν τα κτήματά σου με κέρδισαν ώστε να ασχοληθώ με τη γεωργία. Η ένταξή μου στην ομάδα παραγωγών έχει ως σκοπό την ανάπτυξη πνεύματος, συνεργασίας, αλληλεγγύης και καλύτερης οικονομικής προοπτικής.

Παύλος Κορμπής

_
Γεννημένος στο Δάρα Μεσσηνίας, από γονείς αγρότες, ασχολιόμουν από μικρός με την παραγωγή του ελαιολάδου. Παράλληλα εργαζόμουν στη Δ.Ε.Η. Μεγαλόπολης. Τώρα, που συνταξιοδοτήθηκα, ασχολούμαι αποκλειστικά με την παραγωγή ελαιολάδου.

Αλεξάνδρα Μαντή

_
Κατάγομαι από το χωριό Δάρα Μεσσηνίας, παιδί αγροτικής οικογένειας. Μεγάλωσα βλέποντας τους γονείς μου να φροντίζουν και να ζουν από τον καρπό της ελιάς. Έτσι λοιπόν, γοητευμένη από αυτήν τη σχέση ανθρώπου και φύσης, συνεχίζω με την ίδια αγάπη, που μου μετέδωσαν οι δικοί μου να φροντίζω και να ασχολούμαι και εγώ με την καλλιέργεια της ελιάς. Ο καρπός της ελιάς είναι ένα από τα πολυτιμότερα δώρα, που η φύση χαρίζει στον άνθρωπο.

Κώστας Μπεγέτης

_
Είμαι ο Μπεγέτης Κωνσταντίνος γεννημένος τις 09/10/1960. Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό Δάφνη, που υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης. Η ποιοτική ανάπτυξη του δέντρου της ελιάς είναι οικογενειακή μας υπόθεση, καθώς εδώ και αρκετές δεκαετίες, πρόγονοι και απόγονοι αυτής της οικογένειας, ασχολούνται με αγάπη και μεράκι με την παραγωγή του ελαιόλαδου. Σκοπός της οικογένειά μας, είναι η χρήση αγνών προϊόντων και μέσων, προκειμένου το λάδι που φτάνει στα πιάτα μας να διακρίνεται για τη γεύση και την ποιότητά του.

Παρασκευάς Μπεγέτης

_
Ονομάζομαι Μπεγέτης Παρασκευάς και είμαι 29 ετών (15/08/1991). Γεννήθηκα και μεγάλωσα στο χωριό Δάφνη, που υπάγεται στο Δήμο Μεσσήνης. Από νεαρή ηλικία ασχολήθηκα ενεργά με την παραγωγή ελαιόλαδου. Τα τελευταία 11 χρόνια (από το 2009) εργάζομαι στον αγροτικό ελαιουργικό Συν/σμο Δάρα, στο χειρισμό των μηχανημάτων, ελέγχοντας την πορεία της ελιάς από τη στιγμή που θα έρθει στο εργοστάσιο μέχρι να φτάσει στα χέρια του καταναλωτή. Μέσα από τη δουλειά μου, στόχος μου είναι η παραγωγή έξτρα παρθένου και ποιοτικού ελαιόλαδου.

Βασιλική Κορμπή-Μπουρνά

_
Γεννήθηκα στην Καλαμάτα. Μεγάλωσα στην Πετρούπολη. Ακόμα αντηχούν στα αυτιά μου οι ιστορίες της γιαγιάς Βασίλως για τα αγροτικά, για τις προσπάθειες του Σταύρου (παππούς) και των παιδιών του. Σήμερα, κάνοντας το εγώ εμείς, και συμμετέχοντας στη Μεσσήνης Γαία πιστεύω ότι μέσα από την ομαδική προσπάθεια θα πετύχουμε. Έχω εμπιστοσύνη στους συνοδοιπόρους μας, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό.

Τάσος Παυλόπουλος

_
Ονομάζομαι Παυλόπουλος Αναστάσιος. Μένω στην Καλαμάτα και κατάγομαι από ένα ημιορεινό χωριό της Μεσσηνίας, την Πελεκανάδα. Εργάζομαι στην Εθνική Τράπεζα Ελλάδος, αλλά η μεγάλη μου αγάπη είναι το χωριό. Μεγαλώνοντας και ζώντας από πρώτο χέρι την ενασχόληση με τη φύση και τους τρόπους καλλιέργειάς της, το ενδιαφέρον μου στράφηκε κυρίως στην παραγωγή ελαιόλαδου. Πρόκειται για ένα πολύτιμο αγαθό το οποίο αποτελεί και τη βάση της ελληνικής διατροφής.

Δυονύσης Παυλόπουλος

_

Πάντα μου άρεσε η γη. Προέρχομαι από μία οικογένεια όπου ο παππούς και εν συνεχεία ο πατέρας μου διαθέτουν ελαιόδεντρα, κι έτσι είχα την τύχη θα έλεγα, να έχω άμεση επαφή με αυτή και τις εργασίες της από πολύ μικρή ηλικία. Έτσι ξεκίνησε η μύηση μου στην ελαιοκαλλιέργεια, με πρακτικές και μνήμες. Φοιτώ στο Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών στο τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης, με στόχο την έρευνα και επίλυση προβλημάτων που συνδέονται με την οικονομική, κοινωνική, πολιτική και περιβαλλοντική διάσταση της βιώσιμης ανάπτυξης της υπαίθρου. Αυτός ο προσανατολισμός με έκανε να γνωρίσω και να συμπορευτώ με τα υπόλοιπα παιδιά, να ενώσουμε τις δυνάμεις μας και να αρχίσει αυτό το ταξίδι της Μεσσήνης Γαία.

Λάμπρος Στέφανος

_
Ονομάζομαι Λάμπρος Στέφανος. Έχω γεννηθεί το 1992 στην Αθήνα. Είμαι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου τόσο σε προπτυχιακό επίπεδο (Οργάνωση και Διαχείριση Αθλητισμού), όσο και σε μεταπτυχιακό επίπεδο (Χρηματοοικονομικός Σχεδιασμός για Στελέχη Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα). Έχω εργαστεί στην Εθνική Τράπεζα, στον κλάδο των ληξιπρόθεσμων δανείων, στην Εθνική Ασφαλιστική στον κλάδο των αποζημιώσεων αλλά και σε λογιστικά γραφεία. Από μικρός κατάλαβα πως η ενασχόληση με την γη θα γίνει άρρηκτο κομμάτι της ζωής και της ταυτότητας μου. Αν και σχετικά νέος, βλέποντας μπροστά κατανοώ πως το μέλλον επιτάσσει νέες καλλιέργειες, συνεργασία ανάμεσα σε παραγωγούς αλλά και αύξηση της ποιότητας των αγαθών που προμηθεύουμε στον καταναλωτή. Γι’ αυτό χαίρομαι ιδιαίτερα που πλέον θεωρούμαι μέλος μιας ομάδας ανθρώπων που δουλεύει σαν οικογένεια με κοινό γνώμονα την άριστη ποιότητα αλλά και την ικανοποίηση όλων των διατροφικών αναγκών, που εμείς πρώτοι σαν παραγωγοί θεσπίζουμε. Το κύριο μου μέλημα είναι η ανάδειξη της προσπάθειας που κάνουμε, να αγκαλιαστεί όσο το δυνατόν από το κοινό, αλλά κυρίως από την νέα γενιά που θα μπορούσε να γίνει κινητήριος μοχλός για την αλλαγή της αντίληψης των νέων για την ενασχόληση με τον αγροδιατροφικό τομέα.

Παναγιώτης Σταματελόπουλος

_
Έζησα και μεγάλωσα σε μια οικογένεια αγροτική. Από μικρός συνδέθηκα με τη γη, στην οποία ξαναγύρισα με αφοσίωση μετά τις σπουδές μου ως τεχνολόγος ιατρικών εργαστηρίων. Η ελιά αποτέλεσε κίνητρο για να ξεκινήσω να ασχολούμαι με την παραγωγή λαδιού. Σαν μικρός παραγωγός ονειρεύομαι και αγωνίζομαι για ένα αγνό και ποιοτικό προϊόν, που θα δώσει ευχαρίστηση σε πολλούς εκτός από μένα.

Έκτορας Στέφανος

_
Ονομάζομαι Έκτορας Στέφανος και είμαι γεννημένος το 1994. Είμαι απόφοιτος του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε προπτυχιακό επίπεδο, στο τμήμα Οργάνωσης και Διαχείρισης αθλητισμού και σε μεταπτυχιακό επίπεδο στο τμήμα Λογιστικής και Χρηματοοικονομικής. Τα τελευταία 6 χρόνια ασχολούμαι επαγγελματικά με τον αθλητισμό και συγκεκριμένα με το ποδόσφαιρο σαν διοικητικό στέλεχος. Εργάζομαι στην ΠΑΕ ΚΑΛΑΜΑΤΑ τα τελευταία 4 χρόνια. Παράλληλα ασχολούμαι με την παραγωγή ελαιολάδου από μικρή ηλικία μαζί με την οικογένεια μου. Προσπαθώ πάντα να είμαι δραστήριος και να ασχολούμαι με πολλά πράγματα όπως μου έμαθαν οι γονείς μου, οι οποίοι παρά την επαγγελματική τους καριέρα δεν παραμέλησαν την αγροτική τους ενασχόληση . Συνεπώς έμαθα πως το ιδανικό συμπλήρωμα για να ξεφεύγω από την πίεση της καθημερινότητας είναι η γαλήνη της φύσης και συγκεκριμένα η παραγωγή ελαιολάδου. Είναι μια ενασχόληση που με γεμίζει χαρά και ηρεμία και αυτό φαίνεται στο ποιοτικό αποτέλεσμα που παράγουμε.

Άγγελος Στριχάς

_
Γεννημένος στην Αθήνα και ζώντας για 33 χρόνια εκεί, προβληματισμένος από τον τρόπο ζωής και εργασίας στην πρωτεύουσα το 2013, αποφάσισα να μετακομίσω στον τόπο καταγωγής της μητέρας μου στην Πελεκανάδα Μεσσηνίας και να συνεχίσω την καλλιέργεια των κτημάτων της ελιάς, που από μικρό παιδί ο παππούς μου, μου έμαθε να αγαπώ και να φροντίζω. Η συναναστροφή και η κοινή αντίληψη με άλλους φίλους αγρότες για ορθές καλλιεργητικές μεθόδους, με οδήγησαν ώστε να γίνω βιοκαλλιεργητής στην καλλιέργεια της ελιάς. Η ίδρυση της Κοινωνικής Συνεταιριστικής Επιχείρησης Μεσσήνης Γαία, είναι το αποτέλεσμα μιας μεγάλης και μακριάς διαδικασίας με άλλους παραγωγούς, ώστε να έχουμε κοινές γεωργικές καλλιεργητικές πρακτικές και να καταφέρουμε να έχουμε τον πλήρη έλεγχο από την καλλιέργεια της ελιάς μέχρι την αποθήκευση και την τυποποίηση του ελαιολάδου, σε δικές μας εγκαταστάσεις, προσφέροντας έτσι στον καταναλωτή ένα εξαιρετικό παρθένο και επώνυμο ελαιόλαδο με την εγγύηση της Μεσσήνης Γαία.

Παναγιώτης Φράγκος

_
Ονομάζομαι Παναγιώτης Φράγκος. Γεννήθηκα το 1981 και μέχρι την ενηλικίωση μου, έμεινα στην Καλαμάτα Μεσσηνίας. Όταν τελείωσα το Λύκειο σπούδασα στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, στο τμήμα Φυσικής, της Σχολής Θετικών Επιστημών και στη συνέχεια παρακολούθησα μεταπτυχιακό με τίτλο Οικονομική Ανάλυση στο Πανεπιστήμιο Πελοποννήσου. Οι γονείς μου προέρχονται από αγροτικές οικογένειες, οι οποίες δραστηριοποιούνταν κατά κύριο λόγο στην καλλιέργεια της ελιάς. Ως εκ τούτου από μικρή ηλικία είχα έρθει σε επαφή με την πρωτογενή αγροτική παραγωγή και κυρίως με την παραγωγή ελαιολάδου, βρώσιμων ελιών και σύκων. Όταν εγκαταστάθηκα εκ νέου στην Καλαμάτα, θεώρησα δεδομένο ότι εκτός των άλλων, όφειλα να συνδράμω όχι μόνο στη διατήρηση της παραγωγής, που είχαμε ως οικογένεια, αλλά και στη βελτίωση αυτής, τόσο στην τεχνική όσο και στην ποιότητα του τελικού προϊόντος. Επαναπροσδιορίζοντας έτσι, τον τρόπο με τον οποίο μπορεί ένα προϊόν σαν την ελιά να ωφελήσει ποικιλοτρόπως την Ελλάδα της κρίσης. Όλα αυτά ήταν μια ιδέα μέχρι που βρεθήκαμε με τα υπόλοιπα μέλη της Μεσσήνης Γαία. Πλέον οι στόχοι που βάζουμε καθημερινά ξεπερνούν κάθε προηγούμενη προοπτική με την ομαδικότητα και τη συνεργασία να τους καθιστούν υλοποιήσιμους.

Βασίλης Μπουρνάς

_
Γεννήθηκα στα 1954 σε ένα μικρό χωριό της Αρκαδίας. Από μικρό παιδί έζησα όλους τους κόπους, το μόχθο και τον ιδρώτα της αγροτικής οικογένειας να τα βγάλει πέρα. Δεν το κρύβω, δεν τη συμπάθησα τούτη τη δουλειά του αγρότη. Ύστερα έφυγα, μαθητής, φοιτητής, επαγγελματίας. Tα χρόνια πέρασαν. Καμιά ευχάριστη θύμιση από την αγροτική ζωή. Η πολιτική, τα κοινά, η αυτοδιοίκηση με τράβηξαν. Πάντα ένιωθα να είμαι δοτικός στο σύνολο, στην ομάδα, στην κοινή προσπάθεια. Πέρασα από πολλούς ρόλους και από πολλές καταστάσεις. Οι παραστάσεις πολλές. Το 2015 ανέλαβα την καλλιέργεια των ελιών της Βασιλικής. Πρώτη επαφή, πρώτη απογοήτευση. Το κόστος μεγαλύτερο από τα έσοδα. Πείσμωσα γιατί οι άλλοι μπορούν και όχι εγώ. Κατάλαβα αμέσως ότι το εγώ, από κάθε πλευρά ήταν μικρό. Δεν οδηγούσε πουθενά. Στο μυαλό μου, θες από ένστικτο θες γιατί είχα μάθει από τα κοινά, φώλιασε το εμείς. Στην αρχή ουδείς ακολουθούσε. Μετά δύο, τέσσερις, δεκατέσσερις, ογδόντα πέντε. Να η ομάδα. Μετά οι στόχοι. Να γίνουμε καλύτεροι, να ενώσουμε προσπάθειες, να οργανωθούμε, να σεβαστούμε τη φύση μέσα από κανόνες. Μετά ήρθαν οι Φίλοι: ο Γιώργης, τα παιδιά από το Μπόχουμ, τα παιδιά από το Βερολίνο, από τη Βιέννη και από αλλού. Η ομάδα έγινε σύγχρονο Καραβάνι. Αποχτάει δικό του σπιτικό. Το ταξίδι έχει ξεκινήσει. Το τρένο στις ράγες. Οι σταθμοί πολλοί. Κάπου, στις ψυχές κάποιων που βίωσαν βίαια την κρίση, ανθίζει η ελπίδα. Κάποιοι δε σκέφτονται μόνο το κέρδος. Σε εμάς, τους επιβαίνοντες στο καραβάνι της Μεσσήνης Γαία, στους συνεπιβάτες του ΜΑζΙ ένας ο στόχος: να διατηρήσουμε την ανθρωπιά μας. Υ.Γ. Κατάλαβα μετά από 50 χρόνια ότι η Γη, μας δίνει πολλά περισσότερα απ’ ό,τι πιστεύουμε.